تمنای محال
گل به گل ، سنگ به سنگِ این دشت
یادگاران تواند.
رفته ای اینک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت
سوگواران تو اند.
در دلم آرزوی ماندنت می میرد
رفته ای اینک ، اما آیا
باز بر می گردی؟
چه تمنای محالی دارم
خنده ام می گیرد!
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد